دف یکی از ساز های کوبه ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه چوبی و حلقه فلزی که به هم آویخته شده و پوسته نازکی از جنس پلاستیک یا چرم پوست حیوانات بر حلقهٔ چوبی آن کشیده شده است و آن را با ضربه‌های انگشت و کف دست می‌نوازن
(( اصول نگه داری ))
دف‌های پوستی در برابر تغییرات دمایی و رطوبتی از خود واکنش نشان می‌دهند. اولین نکته‌ای که برای نگهداری این ساز کهن باید در نظر بگیرید این است که آن را در فضایی که تغییرات و تحولات هوایی زیاد است قرار ندهید. قرارگیری ساز دف جلوی باد سرد کولر که هوای سرد و مرطوب ایجاد می‌کند، می‌تواند پس از مدتی باعث پارگی پوست دف شود.
پس مراقب باشید حرارت مستقیم با ساز شما برخورد نکند. همانطور که سرما می‌تواند به پوست دف آسیب برساند، حرارت و گرما هم می‌تواند باعث شل شدن ساز شما شود. این تغییرات کیفیت صدای ساز را کاهش می‌دهد.
در صورتی که می‌خواهید شروع به نواختن دف کنید می‌توانید از حرارت غیر مستقیم استفاده کنید. برای مثال بر روی آن پارچه‌ای بیندازید و نزدیک گرما برای چند لحظه نگه دارید، سپس کف دست خود را به صورت دایره‌ای شکل بر روی ساز بکشید تا حرارت به صورت یکنواخت بر روی ساز پخش شود.
